Ter voorbereiding op een lezing die ik binnenkort zal verzorgen tijdens een symposium over aandacht en waardigheid viel mijn oog op het bijzondere boek “Hier ben ik” van Jonathan Safran Foer.
De fraaie titel is ontleend aan het Hebreeuwse Hineni. “Hineni” was Abrahams’ reactie toen hij door God werd geroepen. “Hier ben ik. Uw wil geschiede.”
In tijden waarin vooral nadruk lijkt te liggen op zelfstandigheid, eigenheid, individualiteit en soms zelfs het eigen belang prevaleert komt een dergelijke overgave nogal onderdanig over. Maar waarom eigenlijk? Schuilt er niet ook iets moois achter een dergelijke houding? Ik constateer dat mijn gevoelens schommelen en dat hineni tot nadenken aanzet.
In meerdere opzichten.
Voor wie ben ik er eigenlijk? Onvoorwaardelijk. Helemaal. Met al mijn aandacht, inzet en overtuiging. Vol overgave. En wanneer? En waarom? Moet daar een speciale reden of aanleiding aan ten grondslag liggen?
“…… maar ik denk dat het in de eerste plaats gaat over de vraag voor wie we er helemaal zijn en dat dit meer dan ook onze identiteit bepaalt”, zo verklaart de hoofdpersoon zijn interpretatie van hineni.
Een netelige kwestie. Er helemaal zijn. Kan dat? Altijd en overal? Hoe moet dat dan? Wij willen zo graag tekst en uitleg, verklaringen, motieven, doelen, vóórdat we besluiten om er (helemaal?) te zijn. Alle aandacht te richten op de ander.
De aankondiging voor het symposium beschouwt aandacht en waardigheid als twee belangrijke begrippen voor professionals in het sociale domein. Op voorhand stelt men twee vragen; Geven wij onze klanten wel de juiste aandacht? En hoe gaan wij het gesprek aan met de klant? Mooie thema’s die om (zelf)reflectie vragen.
Denkend aan onhandige contacten door geperforeerde glazen scheidingswanden, met een kleine opening als doorgeefluikje, vraag ik mij in gemoede af of het mogelijk is om in een dergelijke setting de juiste aandacht te schenken? Kunnen bezoekers aldus met waardigheid ontvangen worden?
Het valt te prijzen dat de betreffende beroepsvereniging hier aandacht aan besteed. Ik ben benieuwd en heb er zin in. Hier ben ik.
